Ætli þessi bíll sé ekki sérstakur fyrir það hversu fáum mílum honum hefur verið ekið.
Samkvæmt sölulýsingu er verið að tala um 53 kvikindi, já 53 mílur.
Þessi kaggi var frá AMC fyrirtækinu sem oft kom með töluvert sérstaka bíla.
Útlitslega séð er þessi bíll kannski ekki ljótur en seint kannski hægt að segja að hann sé fallegur – eða hvað?
Matadorinn var seldur nýr hjá Blasers Auto Sales í Moline, Illinois á alls 3.535.05 dollara en kvittunin er til ennþá.
Það hefur líklega verið árið 1976 sem faðir minn ætlaði að festa kaupa á svona bíl en ég man eftir að hafa farið á rúntinn með honum.
Sá var hvítur með rauðum harðtoppi ef ég man rétt, en að öðru leyti alveg eins og sá sem um er rætt.
Man alltaf að við ókum upp Háaleitisbrautina og þar var gefið aðeins í. Þegar var komið upp að Miðbæ, verslunarkjarnanum þurfti að sjálfsögðu að fara draga úr ferðinni. Þá var stigið á bremsuna eins og á hann gerði vanalega á Mözdu 929 árgerð 1976 sem hann átti.
Það skipti engum togum að við pollarnir afturí skullum á framsætin með slíkum krafti að menn fóru að skæla.
Á þessum tíma voru fáir með bílbelti og sér í lagi ekki börn í aftursæti. Þarna kynntumst við aflbremsum í fyrsta skipti. Nú svo var stýrið kallað aflstýri líka – það var svo létt að nánast var hægt að blása á það og bíllinn snérist á punktinum.
Sá brúni á myndunum
Matadorinn er með aflstýri frá verksmiðju, AM útvarp, orginal málningu og hann er á nýjum dekkjum.
Bíllinn er semsagt óekinn og hefur aðeins rúllað út úr verksmiðjunni og verið lagt.
Allt upprunalegt í þessum bíl, drifrás, 232 cid línusexa sem gefur 100 hestöfl og sjálfskiptur.
Að innan er bíllinn einnig eins og nýr, plashlífar á sætum og allt upprunalegt.
En hvernig bíll var Matadorinn
1974 árgerðin af AMC Matador var hluti af annarri kynslóð Matadors framleidd af American Motors Corporation (AMC).
Matador var meðalstór bíll sem var framleiddur frá 1971 til 1978.
Á þessum tíma gekkst hann undir ýmsar hönnunar- og framleiðslubreytingar og 1974 árgerðin kom með nokkrar athyglisverðar uppfærslur.
Sérstakur í laginu
Matador frá 1974 var með áberandi og einstaka hönnun, sem einkenndist af löngu, hallandi boddíi og breiðu, láréttu grilli.
Bíllinn var mjög rúnnaður og ef til vill hægt að lýsa honum þannig að eitthvað þungt hefði hlussast niður á þakið á honum. Hann var með áberandi afturenda og sérstök afturljós.
Matador var fáanlegur í mismunandi útgáfum, þar á meðal tveggja dyra kúpubakur, fjögurra dyra fólksbíll og skutbíll. Hver gerð hafði sinn sjarma og höfða til mismunandi kaupenda.
Línusexa á V8
AMC Matador 1974 var boðinn með ýmsum vélarkostum, allt frá hagkvæmri lítilli vél og upp í ansi stórar V8 vélar.
Vélarvalkostirnir innihéldu línusexur og V8 vélar, á bilinu 3.8 lítra til 5.9 lítra.
Afköst Matador 1974 voru mismunandi eftir því hvaða vél og drifrás var valin. Sumar gerðir lögðu meiri áherslu á eldsneytisnýtingu og þægindi en aðrar lögðu áherslu á afköst og kraft.
Í upphafi 1970 voru öryggsikröfur að verða sífellt harðari í bílaiðnaðinum. AMC Matador frá 1974 kom með ýmsum öryggis úrbætum frá fyrri gerðum, þar á meðal höggdeyfandi stuðara og endurbætt hemlakerfi.
Eins og að sitja í sófasetti
Að innan var Matador rúmgóður og veitti nægt pláss fyrir farþega og farangur. Það fór síðan eftir gerðum hvaða þægindi og lúxus var í boði.
Snemma á áttunda áratugnum keppti AMC Matador í NASCAR kappakstri.
Bíllinn kom verulega á óvart en hann náði bara nokkuð góðum árangri í NASCAR.
Á heildina litið var 1974 AMC Matador bíll síns tíma, með sérstakri hönnun og áherslu á að bjóða upp á góða aksturseiginleika.
Eins og margir bílar frá þessu tímabili endurspeglaði hann breyttar óskir og forgangsröðun neytenda í byrjun áttunda áratugarins.
Í dag er AMC Matador eftirsóttur klassískur bíll hjá söfnurum og bílaáhugamönnum. Og hann vekur sjálfsagt upp tilfinningar hjá einhverjum – allavega mér.
Umræður um þessa grein