Það er ekki bara í Andrésblöðum sem keppt er í kappakstri aftur á bak. Það hefur nefnilega líka verið gert í „hinni“ veröldinni. Þ.e. í raunveruleikanum. Allt sem gat klikkað, klikkaði í svona kappakstri en útkoman var oftar en ekki óheyrilega fyndin sýning!
Hin óviðjafnanlega CVT skipting
Nú hefur undirrituð fjallað dálítið um óhefðbundnar akstursviðureignir og það sem er á jaðri þess að mega kallast sport (næstum jaðarsport) og þá má til dæmis nefna hina stórfurðulegu hjólhýsaklessubílakeppni.
Það var þó ekki kveikjan að þessari grein. Heldur var það eldri grein eftir okkar ágæta Jón Helga Þórisson sem við endurbirtum einmitt í dag. Þar er CVT skiptingin, stiglaus sjálfskipting, útskýrð og á meðal þess sem þar kemur fram er eftirfarandi:
„Bíll með svona sjálfskiptingu [Variomatic] gat komist jafn hratt aftur á bak og áfram! Fyrr á árum fór fram árleg kappaksturskeppni í Hollandi þar sem ekið var afturábak! DAF var settur í sinn eigin flokk vegna þessarar sjálfskiptingar enda hefðu hinir bílarnir ekki átt séns með hefðbundinn gírkassa eða sjálfskiptingu.“
Hollendingurinn bakkandi
Rúllum aftur í tímann til svona 1987, alla leið til Hollands. Landsins sem frægt er fyrir ýmislegt fleira en túlípana og hjólreiðar. Mekka „afturábakkappaksturs“, DAF og CVT skiptinga.
Upphaf kappakstursins aftur á bak má rekja til níunda áratugar síðustu aldar. Hollendingar kepptu fyrst í afturábakkappakstri á Dutch Zandvoort brautinni í Norður-Hollandi.
Hvaða Hollendingur átti hugmyndina, liggur ekki ljóst fyrir, alla vega ekki í fljótu bragði en það sem máli skiptir er að kappaksturinn varð mjög vinsæll. Áhorfendur sem fylgdust með á staðnum eða í gegnum sjónvarp skemmtu sér konunglega en annað eins „kaos“ á keppnisbraut hafði varla sést áður!
Sem fyrr segir gat DAF með CVT skiptingu ekið á jafn hratt afturábak og áfram. Við bestu aðstæður komst hann því upp í 130 km/klst og það er eflaust spes að fara afturábak á þeim hraða og reiða sig á spegla eða það að horfa yfir öxlina á sér með tilheyrandi ávísun á hálsríg.
Stutt sýnishorn (þar sem erfitt er að sýna þetta á mynd notast ég við myndband):
Þetta er óheyrilega fyndið að mati þeirrar er hér leikur á lyklaborðið hljóðlausa. Það er greinilega ekki á allra færi að bakka, eins og við vissum reyndar fyrir, og ekki skánar það þegar hraðinn er orðinn eins mikill og í svona keppni.
Og hér, í myndbandinu fyrir neðan, fer bókstaflega allt í vitleysu. Keppnishaldarar höfðu komið fyrir hindrunum og stökkpöllum á brautinni og gert það sem áður var erfitt, tjah, næstum ómögulegt!
