- „Páls í Toyota“ verður minnst með virðingu innan bílgreinarinnar
Páll Samúelsson, fyrrverandi forstjóri og stofnandi Toyota á Íslandi, lést á hjúkrunarheimilinu Sólvöllum á Eyrarbakka aðfaranótt sl. laugardagsins, 21. október, 94 ára að aldri.
Páll, sem var næstyngstur sjö systkina, fæddist á Siglufirði 10. september 1929. Foreldrar hans voru hjónin Einarsína Kristbjörg Pálsdóttir, f. 1891, d. 1941, og Samúel Ólafsson, f. 1887, d. 1935, verkstjóri og síldarsaltandi á Siglufirði.
Fáum mönnum í bílgreininni hef ég kynnst eins vel og Páli, „Páli í Toyota“ eins hann var alla jafna nefndur á þeim þremur áratugum sem leiðir okkar lágu saman.
Strax þegar ég byrjaði að skrifa um bíla upp úr 1973 kynntist ég Páli vel, fór fleiri ferðir með honum til að prófa bíla og sækja heim bílasýningar en ég hef tölu á, aðallega var það bílasýningin í Genf sem stefnan var sett á.
Mjög eftirminnilegt var að þegar Toyota á Íslandi ákvað að gefa út afmælisblað á 25 ára afmælinu þá fékkst Páll til þess að láta birta viðtal við sig með því skilyrði að ég myndi skrifa það. Þar fór yfir uppvöxt sinn á Siglufirði, hann hafi strax byrjað að vinna á siladaplönum og aðra tilfallandi vinnu, en er búinn að missa báða foreldra sína aðeins ellefu ára gamall en dvaldi hjá móðurömmu sinni.
Eftir stutta dvöl á Héraðsskólanum í Reykholti lá leiðin síðna til Reykjavíkur, og eins og sagði hér að framan þá urðu bílar sem gripu hug hans. Hann byrjaði sinn feril inn í bílgreinina með því að vera með Boga tengdaföður sínum í Japönsku bifreiðasölunni, sem hann keypti síðan og seldi fyrsta Toyotabílinn árið 1965. Páll og fjölskylda stofnuðu síðan P. Samúelsson ehf., Toyota-umboðið á Íslandi, formlega þann 17. júní 1970.
Páll Samúelsson 1929-2023. Þegar ég leitaði að mynd af Páli hjá mér þá fannst engin nothæf og því lá beinast við að leita til vinar míns Ragnars Th. Sigurðssonar ljósmyndara, en hann vann mikið fyrir Toyota og var líka í góðum tengslum við Pál.
Við fráfall Páls kemur í hugann frábær tími sem ég átti með Páli og Elínu Jóhannesdóttur eiginkonu hans nokkra daga á síðasta áratug liðinnar aldar.
Þannig var að ég fór sem fararstjóri með ferðahópa til Tælands á hverju hausti um árabil. Ferðirnar enduðu eftir að hafa farið vítt og breitt um landið á glæsihótelinu Royal Cliff á Pattaya. Í einni ferðinni vorum við Birna kona mín búin að koma öllum á herbergi og fengum okkur að borða á kaffiteríu hótelsins. Fljótlega eftir að við settumst veitti ég hjónum athygli sem sátu alveg hinum megin í salnum. Þótti maðurinn líkur Páli í Toyota. Ég gerði mér erindi og gekk nær og þetta reyndist rétt. Þau hjón höfðu verið á ársfundi Toyota í Hong Kong og ákváðu að taka eina viku í slökun þarna.
Þarna voru miklir fagnaðarfundir, og næstu daga þegar við áttum frá fararstjórninni eyddum við þeim með Páli og Ellu. Þau fóru með okkur í skoðunarferð, ég kom meira að segja Páli til klæðskerans míns til að láta sauma á hann föt, og þau hjónin komu með okkur að borða framandlega tælenska rétti. Þetta urðu ljúfar minningar sem lifa enn.
Páll var mjög framtakssamur og gekk vel í sínum rekstri, en þegar hann og fjölskyldan seldi fyrirtækið árið 2005 var Toyota mest seldi bíll landsins.
En Páll var líka mikill náttúruunnandi, styrkti meðal annars skógræk reglulega, og á efri árum kom hann sér upp góðu aðsetri og sínum „gróðurreit“ í Biskupstungunum, og ég minnist þess enn vel þegar við gengum um svæðið og hann var að útskýra fyrir mér hvað hann væri að rækta og ætlaði síðan að gera.
Ég sendi hugheilar samúðarkveðjur til Elínar og fjölskyldu. „Páls í Toyota“ verður minnst af virðingu innan bílgreinarinnar og utan.
