Hver man eftir grein 12?
Ég er enn einu sinni að tala um eftirfarandi grein í tryggingalögunum sem félög og samtök vildu fá breytt enda íþyngjandi fyrir kaupendur notaðra bíla. Við fjölluðum upphaflega um málið í þessari grein.
„12. gr. Vátryggingariðgjald.
Lögboðið vátryggingariðgjald ökutækis ásamt vöxtum og kostnaði hvílir sem lögveð á ökutækinu og gengur fyrir öllum öðrum skuldbindingum sem á því hvíla í tvö ár frá gjalddaga nema gjöldum til ríkissjóðs. Á grundvelli slíks lögveðs má krefjast nauðungarsölu á ökutæki án undangengins dóms, sáttar eða fjárnáms. Lögveðið fellur ekki niður við eigendaskipti.“
Mér er kunnugt um eitt mál þar sem tryggingafélag nýtti sér þessa grein til að setja bíl á uppboð en þar var fimmti eigandi bílsins síðan einhver greiddi ekki iðgjaldið sem varð fyrir barðinu á þessum ólögum. Ég veit ekki hvernig það endaði en grunar að síðustu eigendaskiptin hafi verið látin ganga til baka.
Er þetta ekki frekar dapurt að það skuli ekki vera hægt að breyta ósanngjörnum lögum á þetta löngum tíma? Ætti þetta ekki að vera í forgangi?
Hvað ætli margir hafi lent í vandræðum eða misst bíl vegna þessarar greinar í lögunum?
Hefur þú lent í þessu og hvernig fór það?
Umræður um þessa grein