Fyrstu rafljóskerin voru kynnt í Bandaríkjunum árið 1898 á Columbia rafmagnsbílnum frá rafmagnsbílafyrirtæki í Hartford, Connecticut, og voru þau aukabúnaður. Tveir þættir takmörkuðu útbreidda notkun rafmagnsljósa á bílum: stuttur endingartími ljósþráðanna í perunum í erfiðu akstursumhverfi bíla á þessum upphafsárum bílaaldar og erfiðleikar við að framleiða nægilega litla rafala eða „dýnamóa“ eins og þeir voru kallaðir þá, en samt nógu öfluga til að framleiða nægan straum.
Peerless gerði rafmagnsljósker að staðalbúnaði árið 1908. Fyrirtæki sem heitir Pockley Automobile Electric Lighting Syndicate markaðssetti fyrstu rafbílaljós heimsins sem heilt sett árið 1908, sem samanstóð af aðalljósum, hliðarljósum og afturljósum sem voru knúin af átta volta rafhlöðu.
Það var svo árið 1912 sem Cadillac samþætti Delco rafkveikju- og ljósakerfi bíls og kom fram með nútíma rafkerfi bíla.
Þeir sem fæddust eftir 1990 eða svo hafa alist upp í bílaheimi þar sem „allir bílar“ eru með samsettum aðalljóskerum, sérstaklega hönnuð til að vera einstök fyrir hverja gerð bíls. Ef peran inni í samsetningunni hættir að lýsa skiptirðu „bara“ um peruna. Ef einingin bilar eða brotnar verður þú að kaupa varahlut sem passar eingöngu í bílinn þinn (og sem stundum kostar helling).
„Ljósasamlokurnar“ það eina löglega í 45 ár í Bandaríkjunum
Þetta var ekki alltaf raunin! Í um það bil 45 ár voru allir bílar samkvæmt bandarískum forskriftum skyldaðir samkvæmt lögum til að nota „ljósasamlokur“ eða „sealed beam headlights“. Hvað er þetta? Þeir eru aðalljósasamstæða sem samanstendur af umgjörð með peru fyrir framan linsu, og allt úr gleri. Öll einingin er innsigluð eins og „samloka“ (þaðan er nafnið dregið) og ekki er hægt að skipta um neinn hlutanna sérstaklega. Ef framljósið hættir að virka eða brotnar, skiptir þú út allri „samlokunni“ (þau voru, og eru enn, á frekar viðráðanlegu verði). Ljós sem varahlutur í bílinn voru fáanleg í öllum bílavarahlutaverslunum.
Eins erfitt og það er að trúa eftirfarandi, voru bandarísk stjórnvöld á þessum tíma mjög ströng við að fyrirskipa bæði stærð og lögun „innsiglaðra framljósa“ sem sett voru á ökutæki sem seld voru í Bandaríkjunum.
Óþarft er að taka það fram að þetta setti nokkrar takmarkanir á hönnun bíla. Þeir voru þó ekki án kosta fyrir neytendur. Ytri linsan, sem er gerð úr gleri, varð ekki mött eða ógagnsæ vegna áhrifa umhverfisins eins og sum plastframljós verða í dag. Í hvert skipti sem þú þurftir að skipta um framljós fékkstu nýja „linsu“. Og það var í rauninni frekar auðvelt að framkvæma slík skipti á flestum bílum.
En skoðum betur tímalínu þessara ára þegar allir bílar notuðu framljós með „ljósasamlokum“.
FYRIR 1939: Hönnun aðalljósa bíla var ekki stöðluð. Þó að margir bílar á fyrri hluta 20. aldar notuðu kringlótt, sjálfstæð framljós, en eftir því sem bílahönnun þróaðist, fóru bílaframleiðendur að hanna framljós sem voru einstök fyrir þeirra bíla.
1940-1956: Til að stjórna óeðlilegum framboðsvandamálum með óvenjulegum framljósum, voru allir bandarískir bílar skyldaðir samkvæmt lögum til að nota 7 tommu kringlótt lokuð geislaljós með einu ljósi á hvorri hlið ökutækisins. Ljósasamlokan var þannig hönnuð að inni í samlokunni er „tvíþættur glóðarþráður“, sem þýðir að samlokan þjónaði bæði sem lággeisli og hágeisli. Þess vegna eru samlokurnar allar með 3 raftengjum að aftan.
1958-1975: Þar sem 4 kringlótt ljós voru lögleg, tók meirihluti amerískra bíla þau upp. Athugaðu að ljósunum tveimur á hvorri hlið gæti verið raðað lárétt, lóðrétt eða á ská. Samt héldu sum ökutæki í Bandaríkjunum áfram að vera með með 2 ljósker.
1975-1984: Bandarísk lög breyttust aftur og leyfðu notkun rétthyrndra aðalljósa. Tveggja peru kerfi (lágljós og háljós í sömu peru) notuðu 200 mm stærð ljósa. Fjögurra peru kerfi (aðskildar lág- og hágeislaperur) notuðu 165 mm stærð ljósa. Einnig, þótt rétthyrndu aðalljósin væru nú leyfð, var ekki gerð krafa um þau. Seint á áttunda áratugnum höfðu flestir amerískir bílar skipt yfir í ferhyrnd ljós, þó nokkrir héldu áfram með kringlótt ljós.
1984-NÚNA: Bandarískum lögum var breytt 1984 og voru samsettar aðalljósasamstæður með skiptanlegum perum leyfðar í fyrsta skipti. Fyrsta farartækið með þessum aðalljósum var 1984 Lincoln Mark VII. Engu að síður héldu sumir bílar á lægra verði, og bílar með falin framljós, áfram með ódýrari lokuðu ljósasamlokurnar. Til dæmis notaði Mazda Miata allt til ársins 1997 7 tommu ljósasamlokur.
