Góð bíómynd um merkan kafla í sögu kappaksturs og Le Mans
Þessa dagana er verið að sýna kvikmyndina Ford v Ferrari í kvikmyndahúsum hér á landi og þessi kvikmynd segir merka sögu af tímabili sem breytti keppni í kappakstri mikið, sérstaklega í löngum þolaksturskeppnum, bæði í Bandaríkjunum og ekki síður í einum þekktasta slíkum kappakstri í heiminum, 24 stunda keppninni í Le Mans í Frakklandi.
Um kvikmyndina
Kvikmyndin segir hina sönnu sögu af Le Mans keppninni 1966 og bandaríska kappakstursliðinu sem ráðið var af Ford Motor Co. til að sigra Ferrari – sem hafði unnið keppnina í sex ár í röð. Tökur hófust 30. júlí 2018 og stóðu í 67 daga og fóru fram í Kaliforníu, New Orleans, Louisiana, Atlanta, Savannah og Statesboro, Georgíu, auk Le Mans, Frakklandi.
Það er Matt Damon sem er í hlutverki Carroll Shelby, bandarísks bílahönnuðar og verkfræðings, sem er í dag orðinn að goðsögn í bílaheiminum fyrir sína sportbíla. Christian Bale leikur Ken Miles, fyrrverandi hermann í breska hernum í heimsstyrjöldinni síðari og atvinnumann í kappakstri.
Af öðrum sem koma við sögu má nefna Jon Bernthal sem leikur Lee Iacocca, aðstoðarforstjóra Ford, en Iacocca varð síðar frægur fyrir sína aðild að stjórnun Chrysler.
Tracy Letts sem leikur Henry Ford II, forstjóri Ford og barnabarn brautryðjandans Henry Ford, Josh Lucas sem Leo Beebe, einn af aðalstjórnendum Ford, og síðast en ekki síst Remo Girone sem Enzo Ferrari, stofnanda Ferrari og keppnisliðsins Scuderia Ferrari, en framkoma hans í myndinni er mjög eftirminnileg.
Sagan
Árið 1963 leggur Lee Iacocca, aðstoðarforstjóri Ford Motor Company, það til við Henry Ford II að kaupa Ferrari til að auka bílasölu þeirra með því að taka þátt í 24 tíma Le Mans-keppninni. Enzo Ferrari gengur hins vegar út úr samningnum þar sem Fiat býður honum ábatasamari samning sem gerir honum kleift að halda eignarhaldi sínu á Scuderia Ferrari. Við þessi málalok skipar Henry II kappakstursdeild sinni að smíða bíl til að sigra Ferrari við Le Mans. Í þessu verkefni ræður Iacocca Shelby hinn bandaríska Carroll Shelby, keppnisökumann sem vann Le Mans árið 1959, en neyddist til að láta af störfum vegna hjartaástands. Aftur á móti nýtur Shelby aðstoðar Ken Miles, bresks kappakstursökumanns og bifvélavirkja.
Shelby og Miles prófa frumgerð Ford GT40 Mk I á alþjóðaflugvellinum í Los Angeles og vinna úr öllum hönnunargöllum þar til hann er tilbúinn í keppnina. Ford líst ekki á að hafa Miles sem sinn ökumann og kýs að senda Phil Hill og Bruce McLaren til Le Mans 1964 í staðinn. Eins og Miles spáði, klárar enginn Ford-bílanna keppnina. Þó Henry II líti á þetta sem niðurlægjandi ósigur, útskýrir Shelby honum að GT40 hafi byggt upp ótta hjá Ferrari, þar sem hann náði 345 kílómetra hraða á Mulsanne, beina kaflanaum í Le Mans, áður en hann bilaði. Shelby og Miles halda áfram þróun á GT40 Mk II en Miles lætur næstum lífið þegar bremsur bílsins bila við prófun. Árið 1966 tekur Leo Beebe, varaforseti, við kappakstursdeildinni með þeim ásetningi að halda áfram keppninni, en án Miles, en Shelby gefur Henry II far í bílnum og veðjar sínu eigin fyrirtæki til að sannfæra hann um að ef Miles vinnur 24 klukkustundir Daytona, mun hann fá að keppa á Le Mans.
Shelby American kemur inn í Daytona, en Beebe er með annan Ford inn í NASCAR-liðið Holman-Moody. Þó að Holman-Moody liðið hafi fljótari „pui-stopp“, ákveða Shelby og Miles að setja bílinn sinn upp í 7.000 snúninga á mínútu, sem leiðir til þess að hann sigraði í keppninni.
Le Mans keppnin
Á Le Mans árið 1966 glímir Miles við gallaða hurð á fyrsta hring en eftir að Phil Remington hefur lagað hurðina með sleggju, byrjar Miles að setja brautarmet á meðan hann nær Ferrari-bílunum. Meðan hann keppti við Ferrari ökumanninn Lorenzo Bandini – á nýrri frumgerð Ferrari 330 P3 – upplifir Miles bremsubilun og skipt er um bremsukerfi á meðan hann var stopp á viðgerðarsvæðinu. Enzo Ferrari mótmælir þessu en Shelby sannfærir yfirmenn kappakstursins að bremsubreytingin sé lögleg. Miles og Bandini eiga aftur einvígi á beina kaflanum á Mulsanne þar til Bandini sprengir vél sína og þar með fellur Ferrari úr í keppninni.
Með þrjú Ford lið í efstu þremur sætunum skipar Beebe Shelby að láta Miles hægja á sér fyrir hina tvo Fordbílana til ná honum og veita blöðunum þriggja bíla ljósmynd í lok keppninnar.
Miles er upphaflega á móti þessari ákvörðun og heldur áfram að setja nýtt brautarmet nálægt lokum keppninnar en ákveður að láta Ford hafa sitt fram á loka hringnum. Á endanum er McLaren úrskurðaður sigurvegari tæknilegs eðlis en Miles er Shelby þakklátur fyrir að hafa gefið honum tækifæri til að keppa á Le Mans.
Tveimur mánuðum eftir Le Mans, meðan hann prófaði J-bílinn á Riverside International Raceway, upplifir Miles enn og aftur bremsuvandræði og lætur lífið í slysi vagna þess. Ford hét áfram að vinna riðil sinn í Le Mans árið 1967 (með því að nota GT40 Mark IV, þróaður úr J-bílnum), 1968 og 1969, og varð eini ameríski framleiðandinn sem vann þessa virtu keppni. Miles tekinn inn í Motorsports Hall of Fame of America árið 2001.
